De kleine dame is vanaf het moment dat ze wakker wordt tot het moment dat ze weer gaat slapen geen minuut stil. Met als enige uitzondering filmpjes kijken op de iPad, al maakt ze dan ook met regelmaat een opmerking. Nee in huize Koevermans zal je geen speld horen vallen, maar saai is het hier zeker niet. Als ooit bang bent dat een gesprek stilvalt, raad ik je aan een kleuter mee te nemen. Ze blijven kletsen tot je oren er van af vallen, gegarandeerd.

Soms zeg je wel eens iets waar je een seconde later al van denkt, oe dat had ik niet moeten zeggen. Ook al zeg je het nog zo zacht, op de een of andere manier hoort Fleur alles. En ze vergeet het ook niet meer, dus we kunnen wel stellen dat er niks mis is met haar geheugen. Haar opa’s en oma’s krijgen alles te horen, met name als ze al even niet gezien heeft. Tot in detail wordt verteld wat ze allemaal gedaan heeft, maar ook wat wij gedaan hebben. Ja je moet tegenwoordig echt oppassen wat je zegt.

Maar nu ze op school zit, is al dat kletsen wel heel erg leuk. Je moet even een beetje doorvragen, maar dan verteld ze in geuren en kleuren wat ze die dag allemaal beleeft heeft. Algemene vragen zoals, ‘hoe was je dag?’, werken niet. Je kan beter vragen wat ze gedaan heeft, wat ze in de kring verteld heeft of met wie ze gespeeld heeft. Op die vragen krijg je een gedetailleerde antwoord dan alleen maar ‘ja, leuk’. Soms heeft ze geen zin om over school te praten als ze net thuis is, maar dan komen de verhalen later wel.

Al zitten er soms dagen tussen dat je denkt, waar is de tijd gebleven dat je nog niet kon praten. Vooral als je even wilt werken of wat moet doen, dan is het een stuk lastiger om je te concentreren. Toch ben ik onwijs blij dat ze zoveel praat en met me wilt delen. Ik vind het heerlijk om naar haar verhalen te luisteren, al snap ik soms niet alles wat ze zegt. Ik vind het heel fijn dat ze zoveel tegen me durft te vertellen.

Soms merk ik dat ze iets niet wilt vertellen en probeer ik toch een beetje aan te dringen. Dan heeft ze bijvoorbeeld ruzie met een vriendinnetje gehad en wil de reden niet zeggen. Ik heb geleerd dat je soms even moet wachten tot het moment wat weggezakt is. Meestal, ook niet altijd, verteld ze me dan alsnog wat er was. Ook belangrijk, lach je kindje niet uit. Al lach je om iets heel anders, Fleur klapt bijvoorbeeld compleet dicht en weigert dan nog iets te vertellen. Was geduldig en geniet van de dingetjes die je kleintje met je deelt.

Liefs,

Frederique