Sinds een maandje zit Fleur op peuterdansen en o wat heb ik een spijt dat we daar niet eerder aan begonnen zijn. Want mijn kleine primaballerina heeft het heel erg goed naar haar zin. We liepen een tijdje terug door de H&M toen Fleur een schattig balletpakje spotte, die wilde ze wel hebben. Ik maakte met haar de afspraak als ze de proefles dans super leuk vond, ze een pakje mocht uitkiezen. En nu heb ik een meisje dat de hele week uitkijkt naar haar dansles.

Als verrassing had ik voor haar proefles goudkleurige balletschoentjes gekocht. Stiekem wist ik allang dat ze het fantastisch zou vinden. Regelmatig maakt pirouettes door de woonkamer. Fleur vond het de eerste 10 minuten nog een beetje spannend, maar daarna kwam ze los. Het is zo leuk om te zien hoe kleintje van iets kan genieten en ze het echt naar haar zin heeft. De eerste twee lessen bleef ik kijken, maar dat is niet meer nodig. De dansschool zit in de stad, ideaal om dan nog wat boodschapjes te halen dus. Na driekwartier haal ik haar en d’r glunderende gezichtje weer op.

Vol trots vertelt ze me dan wat ze gedaan heeft. Dat ze gefladderd heeft als een vlinder van bloem naar bloem of als een rupsje gespeeld heeft. Dansen is misschien een te groot woord, de kleintjes bewegen meer op muziek en leren tevens ook nog wat. Het belangrijkste is de grote glimlach op Fleur d’r gezichtje als ik haar vertel dat we weer naar dansles toe gaan.

Misschien komt het doordat Fleur wat ouder is dan de andere kindjes, maar ze neemt graag het voortouw. Zijn ze een rupsje, dan gaat mevrouwtje Fleur voorop. En gaan ze rondjes draaien , dan draait Fleur d’r het meest. Maar ook laatst, deed een jongetje niet goed mee en lette even niet op wat de juf zei, dan zwaait ze met haar vingertje dat hij toch echt moet opletten. Toen hetzelfde jongetje vervolgens achter haar aanliep, negeerde ze hem compleet, om alleen even met een vingertje heen en weer te schudden. Te hilarisch voor woorden als een kind van 3 dat doet.

Liefs,

Frederique