Het is begin maart begonnen en het is eigenlijk nog mijn eigen schuld ook. Fleur moest bijna naar bed toe, maar wilde nog eventjes spelen. Omdat ik geen zin meer had een heel poppenhuis te maken, stelde ik voor om paaseitjes in het huis te verstoppen en te zoeken. Tien minuten en een vier rondes verder, was Fleur verslaafd en sindsdien wil ze niets anders meer doen.

Fleur is altijd een kleine valsspeler als het om spelletjes gaat. Van wie zou ze dat nou hebben? Dus als ik de paaseieren voor mevrouwtje moet verstoppen, gaat ze op gang zitten. Anders doet ze zogenaamd haar ogen dicht en kijkt ze echt de andere kant op. Nou niet dus. Op deze manier duurt het iets langer voordat ze alle eitjes gevonden heeft. Ik zeg bewust iets langer, omdat je na een paar dagen zo ongeveer alle verstopplekjes in huis wel hebt gehad. De paaseitjes zijn inmiddels wel vervangen door chocolade haasjes. Die waren nou eenmaal veel schattiger volgens Fleur.

Dat Pasen al ruim een week geleden was hindert niet, want ze eet de haasjes niet op, dus ze kan blijven zoeken. Dit is volgens mij een spelletje dat we nog heel lang gaan spelen. Zo ook afgelopen zaterdag, toen ik mijn verjaardag vierde. Ik denk dat iedereen van de familie wel een keer aan de beurt is geweest om eieren te zoeken en te verstoppen. Fleur roept dan heel hard warm als ze in de buurt zijn en koud als ze nog een stukje verder moeten lopen. Van het weekend kreeg Fleur een zakje chocolade eitjes van de opa van Kevin. Die moesten uiteraard gelijk verstopt worden, maar normaal verstoppen we vijf eitjes in plaats van twintig. Dus dat was soms een hele opgave om ze allemaal te vinden. Hoewel Fleur het ook leuk vond om gewoon zes eitjes bij elkaar te leggen, dat maakte het zoeken een stuk gemakkelijker.

Liefs,

Frederique