Newsflash! 13 december komt steeds dichter en dichterbij. En na een zomerstop van drie maanden, is het echt weer even aanpoten om in het ritme te komen. Twee weken terug was ik klaar met hardlopen. Na een rondje van 5 km was ik kapot. En dan moet je je bedenken, dat ik nog twee keer zo’n rondje  moet lopen in december. Dat valt vies tegen kan ik je vertellen.

Afgelopen woensdag besloot ik voor het eerst mijn hardloopschoenen weer aan te trekken. Mijn smoesjes waren op en zelfs de regen kon me niet tegenhouden. Toen mijn mobiel na 2 km ineens leeg bleek te zijn, een beetje jammer, besloot ik gewoon verder te gaan. 50 minuten later was ik thuis. Ik zat een beetje te rekenen en dacht dat ik ongeveer 7 km had hardgelopen.

Ik wilde toch graag weten hoe ver ik precies gelopen had, dus vrijdagochtend ging ik er, met een volle telefoon dit keer, weer tegenaan. Ik voelde me goed en maakte wat extra bochten hier en daar. Na 7 km besloot ik niet tot aan de eerste brug, maar tot aan de tweede brug te lopen. Het begon te kriebelen, zou ik tien kilometer kunnen hardlopen?

Na 9 km was ik bijna thuis, maar echt niet dat ik nu zou stoppen. Ik liep rondjes in de wijk en toen eindelijk de 10 kilometer op mijn telefoon zag verschijnen, kon ik wel juichen van blijdschap. Voor het eerst sinds mei liep ik weer 10 km! Het is weliswaar niet de tijd die ik toen liep, maar dat hindert niet. Nog alle tijd om dat te verbeteren.

De knop was volledig om en ineens was het hardlopen weer leuk. Zoals ik gewend was. Die 10 km van vrijdag voelde ik goed in mijn benen. Om de hardloopweek af te sluiten, liep ik zondag 5 km hard. Voor het eerst sinds de inschrijving van de Bruggenloop heb ik daadwerkelijk het gevoel dat ik het ga halen. Ik ben er nog lang niet, maar na zo’n goede hardloopweek heb ik er alle vertrouwen in. Ik heb nog zeven weken om keihard te trainen, zodat ik die Bruggenloop ga rocken.

Liefs,

Frederique