Hoi allemaal,

Ik ben Marlies en ik ben 24 jaar. Ik ben een vriendin van Frederique en zij heeft aan mij gevraagd of ik een keer een gastblog wilde schrijven voor haar blog. Het leek mij heel leuk om dat een keer te doen en hier is hij dan ook. Ik ga vandaag weer even terug in de tijd waarin Fleur nog niet is geboren!

Ik weet het nog alsof het de dag van gisteren is.. Het was 15 februari en Free en ik hadden ons net volgegeten aan allerlei dingen bij de wok. We moesten even uitbuiken om plek te maken voor het toetje! Ik zie Free nog zo zitten voor me… “Lies, ik moet je wat vertellen..” En daar kwam de stomste reactie die je maar kunt bedenken; “Jaja, oke oke.. we gaan al naar het toetje”. Ik wilde al opstaan, want over het toetje hadden we het de hele tijd al gehad! Maar het was toch iets anders, want Free bleef zitten.. Toen vertelde ze mij dat ze zwanger was.

Ik weet niet precies meer hoe ik reageerde, maar ik weet wel dat ik wel drie keer aan haar heb gevraagd of het echt waar was. Ja, het was echt waar en ik vond het GEWELDIG! Ja, natuurlijk ze was jong, maar wat een geweldige moeder zou zij worden en Kevin een geweldige vader! Ik heb er dan ook nooit aan getwijfeld of het wel allemaal goed zou gaan, want ik wist dat het wel goed zou komen!

Vanaf die dag begon eigenlijk de voorpret.. van het aan mijn ouders mogen vertellen tot elke dag appen hoe het ging met haar en natuurlijk met de baby in haar buik. Omdat ik de baby zo raar vond klinken, besloten ik om “de baby” Iestie te noemen, want op dat moment wist Free ook nog niet of het een meisje of een jongen werd.

Bij de voorpret horen natuurlijk ook cadeautjes! Ik kan van mijzelf wel zeggen dat ik gek ben op kinderen. Ik zit niet voor niks in het laatste jaar van de pabo en ik doe graag leuke dingen met neefjes en nichtjes! Helaas wonen die allemaal buiten Vlaardingen, dus van zo dichtbij had ik een echte zwangerschap nog niet meegemaakt.. Ik denk ook wel dat ik héél misschien een klein beetje kon doorslaan af en toe. Overal waar ik keek in de winkels, zag ik wel wat leuks.

Vooral toen ik wist dat Ietsie een meisje werd.. bij alles wat roze was kreeg ik de kriebels en bedacht ik me hoe het wel niet bij Ietsie zou staan! Ik kwam dan ook af en toe weer eens met een cadeautje aanzetten, omdat ik het niet kon laten liggen. Mijn cadeautje voor als Ietsie geboren zou zijn, was dan ook snel verzonnen. Een mand met 10 cadeautjes, zodat ze er 10 dagen lang eentje uit kon pakken.. Uiteindelijk waren dit er wel 15 denk ik, omdat ik echt niet kon kiezen!

Het bijzonderste van de voorpret vond ik denk ik wel het moment dat Free en ik op de bank zaten en ze zei dat ik met mijn hand moest komen. Ze legde mijn hand op mijn buik en ik voelde Ietsie. Ze was lekker druk en toen ik mijn hand er weer afhaalde, zag ik haar zelfs bewegen! Dat was echt een bijzonder moment en ik kon ook echt niet wachten tot ze geboren werd.

Ik had met Ietsie de afspraak gemaakt dat zij niet later geboren zou worden, want ik zou 17 juli op vakantie gaan. We hadden dus afgesproken dat zij gewoon op 10 juli geboren werd, zodat ik haar nog even kon knuffelen voor ik op vakantie ging.

Nou, zoals jullie allemaal weten heeft Ietsie zich niet aan onze afspraak gehouden, want op 16 juli was zij nog steeds niet geboren. Ik ging nog héél even dag zeggen bij Free en de volgende dag was het voor mij tijd om naar het vliegveld te gaan! Ondanks dat ik heel veel zin had om lekker op vakantie te gaan, was ik ook zo benieuwd naar Ietsie.

Na een lange reis met wat vertraging dook ik gelijk mijn bed in en toen ik de volgende dag met slaperige ogen mijn internet van mijn telefoon aanzette, was ik gelijk wakker: Iestie was geen Ietsie meer, maar Iestie was FLEUR geworden. Free had een foto gestuurd, zodat ik haar gelijk kon bewonderen en wauw, wat een mooie baby! Free had beloofd om elke dag een foto te sturen, dus zo kon ik toch een beetje meegenieten van het moment wat hier in Nederland gebeurd was.

Toen ik weer terug kwam van vakantie, ben ik ook gelijk doorgegaan naar het ziekenhuis. Na een flink doolhof, kwam ik aan in haar kamertje en kon ik haar eindelijk voor het eerst echt zien en vasthouden! Ze was zelf nog mooier dan op de foto!

Ik kon niet wachten om haar groter te zien worden en om allerlei mooie momenten mee te maken met Free en Fleur.

Liefs,

Marlies