Ik heb het al verteld, tijdens mijn zwangerschap was ik behoorlijk aangekomen. Ik weet niet precies meer hoeveel ik op het einde van mijn zwangerschap woog, maar ik denk dat ik tussen de 20 en 25 kilo ben aangekomen. Ik dacht dat ik alles kon eten en het na de bevalling zo kwijt zou zijn. Dat viel vies tegen, kan je zeggen. Als ik foto’s terug kijk denk ik, ‘hoe kan het dat ik toen niet gezien heb hoe huge ik was?’

Toen ik na mijn bevalling niet gelijk in mijn oude jurkjes paste, kwam het besef pas. Ik was wellicht wat meer aangekomen dan ik dacht. Ik probeerde op verschillende manieren af te vallen, het liefst zo snel mogelijk natuurlijk. Al bleek dat niet zo effectief te werken. Die snel afgevallen kilo’s vlogen er weer bij tijdens de vakantie. Ik had zo m’n best gedaan om voor de vakantie een bepaald gewicht te bereiken, dat ik me tijdens de vakantie weer helemaal liet gaan.

De juiste manier om die zwangerschapskilo’s kwijt te raken, was om juist geleidelijk af te vallen. Ik was mega streng voor mezelf, dat werkte alleen maar averechts. Dan was ik een week goed bezig, om me vervolgens tijdens een avond vol te proppen met chocolade en chips. Maar toen ik minder streng voor mezelf was en vaker ging sporten, ging het de goede kant op. Als je foto’s van die tijd, zo’n halfjaar na mijn bevalling terug kijkt, zie je hoe ik steeds meer gewicht kwijt raakte. En natuurlijk was ik het af en toe helemaal zat, maar ik ben blij dat ik volgehouden heb.

Mijn geheim? Hardlopen! En dan niet eens het hardlopen zelf, maar het hebben van een doel is wat mij zo gedreven kreeg. Pas toen ik me had ingeschreven voor de 5 kilometer van de Ladies Run ging ik er echt voor. ik had met mezelf afgesproken dat ik niet wilde gaan lopen tijdens de wedstrijd. Dus daar ging ik twee tot drie keer per week. En al liep ik misschien niet zo snel, ik deed het wel.

Wat was ik trots op mezelf tijdens die run. Toen we nog maar 1 kilometer te gaan hadden, werd ik een beetje emotioneel. Ik had mezelf bewezen dat ik het wel degelijk kon. Iets wat ik vooraf niet had verwacht, namelijk een halfuur achter elkaar rennen. Dat mijn ouders en Fleur er waren om mij aan te moedigen, maakte het plaatje compleet.

En ik ben nog steeds trots op mezelf. Al die kilo’s zijn er inmiddels af. Het ging niet altijd van harte. Het duurde langer dan verwacht had, maar het resultaat mag er zijn, al zeg ik het zelf. Iedereen doet het op zijn eigen manier en hardlopen was voor mij de perfecte manier.

Liefs,

Frederique