Na twaalf weken kwam ik er achter dat ik zwanger was. Onverwachts, maar het kindje was zeer welkom bij ons. Al snel werd duidelijk dat ik samen met ons kindje bij Kevin zou intrekken. Het ene moment had Kevin het idee dat ie het huis voor zichzelf kocht, het volgende moment kwamen er nog twee bij hem inwonen. Dat was geen probleem, er was, en is trouwens nog steeds, genoeg ruimte om met z’n drietjes te wonen.

Ik vond het spannend om aan onze familie het nieuws te vertellen. Ze schrokken in het begin misschien een beetje, maar stonden volledig achter onze beslissing. Mijn opa zei dat zo mooi: ‘Niet verwacht, maar toch gekregen’. In de tijd erna werden we overmand met cadeautjes voor onze kleine meid. Van knuffels, tot rompertjes en sokjes.

Aan vrienden vertellen was weer een verhaal apart. Aan mijn goede vriendin vertelde ik het tijdens een etentje. Omdat ik het zo spannend vond om het te vertellen, kwam het pas aan het einde van ons toetje ter sprake. Ze reageerde heel enthousiast en dat is ze gelukkig nog steeds. Ze is gek op Fleur. Fleur ook op haar, ze noemt haar met trots haar ‘tante’.

Op school vertelde ik het eerst aan mijn groepje, waarmee ik vaak de projecten deed. Door alle spanning, kwam het er zo uit, dat zij dachten dat ik van school ging. Maar dat was zeker niet het geval, ik was alleen zwanger. Ze waren heel blij voor mij. Daarna vertelde ik het de rest van de klas, tijdens de eerst volgende les. Ik wilde het ze zelf vertellen en niet dat ze het via iemand zouden horen of pas zouden weten als er een buikje zichtbaar werd. De reacties uit de klas waren positief en ik zal die dag dan ook niet meer vergeten.

Ook moest ik het nieuws aan mijn voetbalteam vertellen. Ik heb zo’n negen jaar gevoetbald in een meisjesteam. Op de training net na de warming-up bracht ik mijn nieuws ter sprake. Waarop besloten werd de training te laten voor wat het was en lekker in de kantine thee te gaan drinken.

Ik vond het heel spannend om het aan iedereen te vertellen. Gelukkig kregen we veel positieve reacties. Natuurlijk waren er ook negatieve reacties, ik was heel jong en zat net in mijne tweede jaar van mijn opleiding. Ik denk dat ik inmiddels wel bewezen heb, dat ik het moederschap prima kan combineren. Of dat nou met school, vrienden, sport of werk is. Fleur gaat gewoon met ons mee en zo niet, dan kan ze met alle liefde bij haar opa’s en oma’s logeren. Die vinden dat net zo leuk als Fleur zelf.

Liefs,

Frederique