De dag, avond en nacht voor de bruiloft ben ik heel druk geweest met de cupcakes en de taarten. Gelukkig kreeg ik hulp van mijn mede bakster Marlies en van Kevin. Zonder hen was het niet gelukt en hadden de cupcakes en taarten er een stuk minder mooi uitgezien. En nu had ik al last van stress, dus moet je nagaan het dat was geweest zonder hen.

In totaal hebben we 90 cupcakes gemaakt. We maakten 20 cola-cupcakes, 30 mojito cupcakes en 40 kokoscupcakes met een chocolade ganache. De cupcakes bakten we de dag ervoor en op donderdag (ze trouwden op zaterdag) bakte ik twee taarten. Zodat deze op vrijdag stevig genoeg waren om gevuld te worden. We brachten alles, op de taarten na dat zou nachtwerk worden, vrijdagavond naar de locatie. Nu terug naar die 16 juli, waar we snel bij Elifa haar ouders weggingen om Marlies op te halen om verder te werken aan de cupcakes.

Cupcakes, cupcakes en nog eens cupcakes

De hele auto stond volgepakt met spullen. Uiteraard de toppings voor op de cupcakes, maar ook drie etagères, accessoires en heel veel spuitzakken. Eenmaal op locatie gingen we alle drie gelijk aan de slag. Marlies deed de kokoscupcakes, Kev de cola-topping erop en zelf ging ik aan de slag met de mojito cupcakes. We waren een stuk langer bezig dan ik van te voren had verwacht. Een dik uur later waren we nog steeds bezig met die cupcakes. Nadat de toppings er eindelijk opzaten, wilde ik de mojioto en de kokoscupcakes ook gelijk versieren. Op de mojito deed ik chocolade snippers en stukjes geraspte limoen. Over de chocolade ganache ging kokosrasp. De cola-cupcakes zou ik op het laatste moment doen, daar kwamen nog cola knettersnoepjes op en ik was bang dat het al uit geknetterd zou zijn voor het op tafel zou staan.

We hebben de cupcakes snel in de koelkast gezet, we hadden geluk dat het zo’n gigantische was, hoe moet je anders 90 cupcakes en twee taarten kwijt? Daarna was het tijd om snel naar huis te gaan. Het was inmiddels 14.00 uur en over driekwartier moesten we toch echt bij het stadhuis zijn.

 120 hartjes

Toen we het huis in stapten, lag eindelijk mijn pakketje op de vloer. Ik had ruim twee weken van te voren 120 kleine hartjes van eetpapier met een foto van mijn broer en Elifa besteld, maar die kwamen maar niet binnen. Ik had gebeld en gemaild, dus ik was mega blij dat ze er dan toch nog waren. Maakte de cupcakes toch wat specialer

Kevin knipte me letterlijk uit mijn rok, weet je nog die vervelend rok waarvan de rits niet omhoog of omlaag wilde. Ik werkte mijn make-up bij, deed m’n dramatische nepwimpers op en mijn nieuwe oorbellen in. En daarna deed ik mijn jurk en hakken aan. Dat was nog best even doorwerken, we hadden Brownie net wat betekende dat hij niet zo lang alleen thuis kon blijven. Dus die brachten we bij mijn schoonouders voor een dagje en nachtje. We racete naar het stadhuis waar bleek dat we zelfs de eerste van mijn familie waren. Daar stond ik zelf ook een beetje versteld van om het je eerlijk te zeggen.

Toen mijn familie er ook was, konden mijn broer en Elifa eindelijk aan konden. Die stonden nu even te wachten voor ze verder mochten. De ceremonie was heel mooi. Fleur mocht samen met het zoontje (Emil) van Elifa haar zus de ringen geven. Fleur vond het allemaal best spannend, maar Emil nam haar aan de hand mee, wat ze geweldig vond.

Verkeerde sleutels

Na de ceremonie ging iedereen naar de feestlocatie. Kev, ik en mijn neef Arthur gingen naar het huis van mijn broer en Elifa. We hadden een tas vol met hartjes ballonnen, ‘Just Married’ slingers, rozenblaadjes en nog veel meer. Ze wonen in een appartement op de derde verdieping zonder trap, wat betekende dat ik zeven trappen omhoog kon met mijn hakken aan. Al hijgend kwamen we boven en stonden we voor de deur. Maar wat bleek, de sleutels die we hadden bleken niet de juiste te zijn. Had m’n moeder ons de verkeerde gegeven. Je snapt dat ik het toen even gehad had. Dus met slingers en ballonnen gingen we terug de auto in en op weg naar de feestlocatie.

Ik bleef wat gespannen, ik hoefde niet veel meer te doen, maar ik was vooral heel benieuwd naar de reactie van Robert en Elifa. Ik was er heel lang mee bezig geweest en ik hoopte zo dat ik hen de taart van hun dromen kon geven. Voor het eten wilde ik alles afhebben, ook dat duurde wat langer aangezien nog 120 eetbare hartjes moesten worden uitgeknipt. Gelukkig had ik Kevin die me onwijs goed geholpen heeft. Tijdens het eten nam de spanning toe. Ik zou voor het aansnijden van de taart een speech houden.

Tranen 

Na het hoofdgerecht was het tijd om de cupcakes en de taarten tevoorschijn te halen. Vol trots zette ik alles op tafel en maakte ik alles zo mooi mogelijk. Daarna liep ik naar de microfoon en begon ik aan mijn speech. Ik had eerst wat algemene dingentjes, maar daarna begon ik over mijn broer te vertellen en toen kwam de spanning eruit. Ik was zo trots op hem en ik kon mijn tranen niet in bedwang houden. Na even slikken ging ik verder, tot ik bij het stukje van Elifa kwam, wederom brak ik, omdat ik zo ontzettend trots op ze was. ik kon me gelukkig herpakken en maakte mijn speech af. Ik kreeg een ontzettend dikke knuffel van mijn broer en Elifa en toen was het echt tijd om de taart aan te snijden. Ze vonden de taart heerlijk en wat was ik trots. Ik kreeg veel complimentjes dat de cupcakes erg lekker waren en dat is waar je het voor doet. Maar ik was ook heel blij dat ik er van af was ;).

Er viel een last van mijn schouders en ik kon eindelijk echt ontspannen. En ik moest natuurlijk ook zelf even een cupcakeje proeven. Die smaakte heel goed moet ik zeggen. De rest van de avond was heel gezellig. Om 20.00 uur arriveerde de avondgasten en nadat ze iedereen begroet hadden, deden mijn broer en Elifa een spectaculaire openingsdans. Ik wist niet dat mijn broer zo goed kon dansen. De hele avond hebben we gedanst en gelachen. Om 01.00 uur was het helaas tijd om afscheid te nemen van mijn broer en Elifa. We stonden klaar met sterretjes om het bruidspaar uit te zwaaien, maar de bruid was nergens te bekennen. Ze zat op de wc en doordat er wel honderd knoopjes op haar rug zaten, was er nog wel 1 sterretje over toen ze ook naar buiten kwam. Het was een prachtige dag waar ik met veel plezier op terugkijk. Ik vond het een geweldige eer om voor jullie de taart en de cupcakes te maken.

Lieve Marlies en Kev ik wil jullie ontzettend bedanken voor jullie hulp, zonder jullie was het me niet gelukt. Bedankt schatjes! ❤️

Liefs,

Frederique